Vroege vormen van toerisme waren voornamelijk gericht op het bedrijfsleven, hoewel ook pelgrimstochten om religieuze of gezondheidsredenen populair waren. Mede dankzij de het Romeinse wegennet, begonnen diegenen die zich dat konden veroorloven al snel te reizen om de beroemde monumenten te bekijken, evenals de thermale baden en de zee. Toch was reizen voor het plezier of de zakenreis voor de overgrote meerderheid van de mensheid geen optie, en dus bleef het iets waarvan alleen de rijken konden genieten.

Tegen de 17de eeuw zien we het bewijs van toerisme als onderdeel van een studie (mogelijk de oude equivalent van een tussenjaar). Het ging om jonge edelen die op reis waren, niets specifiek om te werken, maar om ervaring op te doen en de wereld te zien. In het algemeen betekende dit het bestuderen van kunst en literatuur tijdens het reizen door Europa. Deze zogenaamde “Grand Tours” bleven exclusief voorbehouden aan edelen die het zich konden veroorloven om de tijd en het geld te besteden aan een reis van twee tot drie jaar. Aangezien Frans de belangrijkste taal van die tijd was, was het vrijwel zeker dat de jonge mannen hun weg naar Parijs zouden vinden om hun Franse taal en kennis van de cultuur te verbeteren en meer te leren over de innerlijke werking van de overheid. Van daaruit werd tijdens de reis vaak gestopt in Zwitserland, Italië, Oostenrijk en Duitsland.

De uitvinding van de stoommachine was een van de keerpunten in de geschiedenis van het toerisme. Nu kon dankzij de trein en personen als Thomas Cook, het gewone volk reizen over het Europese vasteland en door heel Groot-Brittannië. Parijzenaren stroomden massaal naar badplaatsen als Deauville, en de zuidkust van Frankrijk was erg populair bij Britse toeristen. De Wereldtentoonstellingen genereerden veel toerisme (16 miljoen bezoekers in 1878), evenals enkele van de belangrijkste toeristische trekpleisters die we vandaag de dag in Parijs hebben, zoals de Eiffeltoren, het Grand Palais en het Petit Palais.

De omslag kwam echter na de Tweede Wereldoorlog. Plotseling hadden beduidend meer mensen vakantie en was er een bloeiende middenklasse. Passagiersvluchten en de toename van het aantal personenauto’s hebben er alleen maar toe bijgedragen dat mensen nog beter in staat zijn om te reizen. Voor veel regio’s in de wereld werd het toerisme een uiterst belangrijke factor voor de lokale economie, en zelfs rijke landen zijn afhankelijk van de stroom van mensen en het geld die het met zich meebrengt. Frankrijk bijvoorbeeld ontving wereldwijd het meeste internationale toeristen in 2017, met 86,9 miljoen, en in 2016 leverde dat een omzet op van 45,9 miljard dollar, volgens de Wereldorganisatie voor Toerisme.

Dankzij de rijke geschiedenis en cultuur is Parijs de derde meest bezochte stad ter wereld, na Bangkok en Londen, en de regio kan jaarlijks rekenen op bijna 50 miljoen bezoekers. Met 21 miljard euro aan inkomsten en 511.000 banen is het toerisme van groot belang. Zelf ook zin in een mini Grand Tour? Er zijn 140 musea die alles bestrijken, van kunst tot wetenschap, 4 UNESCO-werelderfgoedlocaties (Versailles, Fontainebleau, Provins en de oevers van de Seine) en nog eens 4.000 historische monumenten verspreid over de regio. Om het in context te plaatsen Als je er 2 per dag zou bezoeken, zou het ongeveer 5½ jaar duren om ze allemaal te zien. Voor degenen die meer geïnteresseerd zijn in moderne attracties, zijn er regelmatig muziekfestivals, shows en winkelcentra en restaurants in overvloed.

Het gaat echter niet alleen om plezier: Parijs heeft de meeste zakelijke bezoekers ter wereld, meer dan Londen en Shanghai. Met meer dan 1.000 congressen per jaar in de regio en meer dan 400+ beurzen is de kans groot dat u de Franse Lichtstad eerder bezoekt dan u had verwacht. En wanneer dat het gevel is, vergeet dan niet dat of u Parijs nu voor zaken of plezier bezoekt, u in de voetsporen treedt van de mensen die u voorgingen.